Nie wiem czy to zaniedbanie. Raczej tradycyjne podejście komercyjne. To tak jakbyś mówił, że producenci SoC i GPU zaniedbali wsparcie dla programistów, bo ktoś z ulicy nie może napisać sterowników.

Ludzie lubią WinForms. Szczególnie ci mniej związani z branżunią.

Jeśli chodzi o zaniedbania. Wydaje mi się, że autor trochę dramatyzuje. Wypuszczali płytki developerskie z oprogramowaniem.

Przez ciebie naczytałem się o tych kontrolerach i ich programowaniu. Było ciekawe.

Ciekawe cechy najprostszej wersji:

• Słowo maszynowe ma 8 bitów.
• jest 8 rejestrów 8-bit. Są w 4 bankach. Rejestry są mapowane w przestrzeni adresowej.
• Banki przełącza się w rejestrze stanu.
• Rejestry można łączyć w pary.
• Jest mnożenie i dzielenie
• Niektóre rozkazy kodują argument w słowie maszynowym rozkazu.
• Wywołania funkcji mają 3 tryby adresowania. Bezpośredni (16-bitów) (rozkaz ma 3 bajty), 11-bitowy skok w którym reszta bitów jest ustalona fabrycznie (2 bajty), skok przez tablicę skoków. W odpowiednim miejscu pamięci jest tablica skoków (1 bajt).
• Jest odpowiednik strony zerowej
• Wskaźnik stosu ma 16 bitów.
• Można zrzucać na stos 4 rejestry na raz. Górne albo dolne.
• Jest przerwanie softwareowe BRK.
• Wydaje się nawiązaniem do 6800 z optymalizacją pod względem zajmowanej pamięci przez program.
• Model któremu się przyglądałem miał 4 kB Flash i 512 b RAM (256 Fast z rejestrami i 256 normalnej (odpowiednik strony zerowej))
• Dokumentacja procesora (z 1995) była całkiem dobra. Dokumentacja zestawu dla programistów (z 2006) też.
• Wydaje się, że kolejne wersje procesora ulegają uproszczeniu w stronę wymagań języka C.

Podobała mi się jeszcze instrukcja skoku warunkowego, która sprawdzała czy bit jest ustawiony, zerowała jego wartość i skakała.