Nie patrzyłem dokładnie na omówienie, ale ogólna prawidłowość jest taka, że najwięcej błędów jest parserach danych. Im bardziej pokręcony format jest parsowany, tym większa szansa na znalezienie błędu. Dlatego w libxml2 do dzisiaj znajdują się co jakiś czas błędy, a taki TinyXML2 leży sobie spokojnie, bo tam zdecydowali się implementować jedynie wybrany wycinek standardu XML.
Tu wszystko jest dość proste. Przy parsowaniu nagłówka jest funkcja, która przeskakuje nowe linie, aż trafi na pustą linię - początek obszaru danych. Nie pamiętam by miała ograniczenie wielkości bufora. Więc uznałem, że można sprawić by poleciała dalej niż bufor.
Jednak ambitnie wolałbym jakby ktoś znalazł jak można uruchomić kod i mi wytłumaczył. Tu mam braki w takich rozkminach. Znam teorię, ale nie wiem jak wygląda dobry schemat myślowy.
Nie patrzyłem dokładnie na omówienie, ale ogólna prawidłowość jest taka, że najwięcej błędów jest parserach danych. Im bardziej pokręcony format jest parsowany, tym większa szansa na znalezienie błędu. Dlatego w libxml2 do dzisiaj znajdują się co jakiś czas błędy, a taki TinyXML2 leży sobie spokojnie, bo tam zdecydowali się implementować jedynie wybrany wycinek standardu XML.
Tu wszystko jest dość proste. Przy parsowaniu nagłówka jest funkcja, która przeskakuje nowe linie, aż trafi na pustą linię - początek obszaru danych. Nie pamiętam by miała ograniczenie wielkości bufora. Więc uznałem, że można sprawić by poleciała dalej niż bufor.
Jednak ambitnie wolałbym jakby ktoś znalazł jak można uruchomić kod i mi wytłumaczył. Tu mam braki w takich rozkminach. Znam teorię, ale nie wiem jak wygląda dobry schemat myślowy.