Bo on chce, żeby każdy program był traktowany jako wydajny. On chce, żeby programiści mieli poczucie winy. Bo zdaniem tego ruchu kod (jak kiedyś pisaliśmy) “ęnterprajs”, przenika na niższe warstwy. Przez co programy od których powinieneś oczekiwać więcej, oferują mniej, są powolne i zabierają dużo zasobów.

Jeśli ktoś pracuje w “biznesowym” projekcie, niech koduje jak mu przełożony zagra. Niech się potem nie dziwi, że pół internetu szydzi z projektu w którym uczestniczy.

Jeśli ktoś sili się na rzemiosło, powinien dać z siebie wszystko. Ale jeśli ktoś uważa, że powinien w rzemiośle stosować strategie biznesowe rozwoju oprogramowania, to raczej niszczy. Przecież są ludzie, którzy przekonują cały świat, że tak powinno być. Szydzą z ambitnych projektów. Szydzą z innych strategii rozwoju. Szydzą z innego podejścia do kontroli wersji.

Zawsze byliśmy dumni z tego, że otwarty kod oferuje więcej możliwości. Bo to wtedy było rzemiosło.

Pagefault odpowiada za wiele rzeczy.